Doğduğu yerin bile farkında olmadan yaşayan ama öleceği yerin farkında olan bir büyük şehir aydını.
Yalınayak yürüyoruz
Semaya karşı atılan her adımda
Bilinmezlik içinde
Çıplak düşüncelerin ışığında
Kanatsız şekilde semaya yükseliyoruz
Kimisi soracak sana sen nasıl bileceksin
Yahu biz yaşamadık mi aşkı diyeceksin
Sonra bakıp mavi saatte gökyüzüne
Onun gözlerini hatirlayip tekrar seveceksin
Cennette iki elma vardı
Birini Adem diğerini Havva yedi
Dünyada bir sen bir ben var
Sen benimsin hep benim kal
Cennette iki sevdalı vardı
Ola ki biter elimdeki şarabım
Gönlüm aşkı da sevdayı da bir kenarı bırakır
Doldur kadehi meyhaneci
Bir yudumda aşkı da sevdayı bulalım
Bir garip sıkıntı var kalbimde sevdiğim
Sen aydınlat şu kalbimi
Bakma öyle yüzüme sevindirme beni
Sen demeden derdimi söyleyeyim
Sen bende eksiksin
Ben sende eksiğim
Sensiz öleceğimden
Sensiz güleceğimden
Bil ki yavrum
Korkuyorum
Korkuyorum hayallerimi Sensiz gömeceğimden
Günlerden sendi, güzeldi
Mevsimlerden sendi, güzeldi
Yıllardan sendi, güzeldi
Hayatlardan bizdi, sadece sen gülerken güzeldik
Saniyelerden sendi, güzeldi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!