Ayrılık hasretlikten de zormuş dönüşü yok
Her an özlerdim kalbime sapladığın o müthiş ok
Açtığı yara çok derinmiş,beni adeta bıraktı şok
Gözüm aç,bedenim aç ama hala ruhum tok
Duymayın siz,dinlemeyin güneşi,yağmuru
Biri adamın içini yakar,diğeri rahatlatıyordu
Senin ayrılığı kavurdu bedenimi içimi yakıyordu
Acılarının tükendiğini duyunca gönlüm serinliyordu
31.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 31.5.2008 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılık ve hasret....
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/31/serinliyordu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!