-ithafen...
serin ve tutkun mevsimleri hangi kara el almış,
ah hangi vicdansız güneş kurutmuş bilmem.
ezerken içimdeki beni, benim umutsuzluklarım
kanatlarına vurulduğum kuşun sesi kayboldu.
bir zindan, adım adım hüzün işlendi beynime
kalbim isyan etti, topladı kendi elleriyle o gün
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta