-ithafen...
serin ve tutkun mevsimleri hangi kara el almış,
ah hangi vicdansız güneş kurutmuş bilmem.
ezerken içimdeki beni, benim umutsuzluklarım
kanatlarına vurulduğum kuşun sesi kayboldu.
bir zindan, adım adım hüzün işlendi beynime
kalbim isyan etti, topladı kendi elleriyle o gün
o gün devşirme seslerin ağıtlarıyla gömüldü
sessiz kara toprağın en bereketli derinliğine.
mevsimler toplanıp gitmiş, bu benim matemim
ağlasam, yağmurlarım geri döner mi bilmem...
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!