Şerife Pamuk Şiirleri - Şair Şerife Pamuk

Diplerdeyim ölüyorum acıdan
Zaman durmuş geçmiyor
Aldığım her nefes içimi acıtıyor
Bu acının ilacı var mıdır?
Dünya bu kadar küçük müydü de
Dar geliyor bu kadar

Asık suratlı okul gömlekli adam...
Yağmurlu bir Kasım'da ansızın çıkıveren
Bir tarafta ödenmemiş faturalar, kira varken
Sen nereden çıktın be adam bunca dert varken

Gözlerinde eriyip gülüşünde kaybolduğum

Yoksun,
Sisli yağmurlu havalarda üşüyen martıyım
Sahilde öylece durup yolunu gözleyen
Ufka baktıkça zaman gibi akıp giden hasretim
Hasretim sevdiğim
O gözlerine bir nefes gibi

Bitti deyip gidiver...
Şarkılar aynı, sigaranın kokusu tüter.
Kahvenin telvesi desen o da bir derbeder.
Bitti deyip gidiver...
Yıl oldu ya yüreğim aynı sancıyı çeker
Hani öldürüp de beni öyle gidiver...

Aşk, yeryüzünde çok zor bulunan kardelenlere benzer
Günlük güneşlik çimenlerde değil, karlı dağlarda açar
Güçlüdür engel tanımaz...
İnsan, hayatı boyunca çoğu kez bulabilirim zanneder
Aslında ya bir ya da iki kez rastlar
Ama herkes o kadar şanslı da olamaz,

Bedendir beden, senden ayrı gezen
Beden değil ama ruhtur hapsedilen
Özgürlük mü nedir o ne menen
Kalem tutan da hapsedilen...

Bir virane gönlüm var idi gözlerinize esir düşmez iken
Korkar oldum beni azad etmenizden
Neylerim kalb-i duygularımın karşılığını bulamaz isem
Heyhat! Karşılığı varsa da yol gözlemek eder beni bitap
Neylesin söz dinlemez yine, biçare gönül...

Bugün ayın kaçıydı?
Beşi veya onu artık ne önemi kaldı
Ah o günler geçmez günlerdi
Artık çok uzaklarda kaldı

Şafak 150 idi 130 idi bilmem kaç idi

hadi bana git de gelme de
sensiz sabahlarım aydınlık
sensiz güneş bir başka parlıyor
dolunay bir başka aydınlatıyor de
sensiz havayı seviyorum parlak oluyor
sensiz nefesim içimi dolduruyor de

Çocukluğumu özledim, kucak dolusu hayallerimin olduğu
Hiçbirşeyimizin olmadığı ama herşeyimizin olduğu
Hasta olmaktan korkmazdım biricik halam vardı
Dünyanın hakimiydik bitmeyen gücümüz vardı

Mutluluklar pazarda satılmazdı