Karanlığın koynunda sönmüş sokaklar,
ve ansızın parlayan bir solgun ışık.
Gözlerimde titreyen bir umut gibi,
gecenin en derin yerinde
sessizce içime işleyen bir büyüymüşsün.
Bir başıma kalıyorum...
Sensizliğin acısı savruluyor gönlümde.
Dayanamadı yağmur, ağlıyor hasretle.
Özlemin yanık kokusunu yine duyuyorum.
Seni hatırlıyorum...
Yüreğime düşen isminin harfleri,
Neden bulanık artık?
Sonbahar kışa bırakırken zamanı.
Gönlüme hep baharı yaşatan bakışların,
Neden belirsiz?
Bilir misin sevgilim, yüreğimdeki korları?
Her nefeste büyüyen o derin çağrıları,
Sessiz feryatlar içinde seni anarım,
Gözlerin söndürsün içimdeki yangınları.
Ah, içimdekilerin dili olsa sevgilim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!