Aşksın sen.
Bütün duyguların en karmaşık hali…
Rüzgarın okşayışında, yağmurun damlasında alıp götürdün dudağımdan sarkan sevdamı..
Kıyıları yalayıpta..
kum tanelerini içine alıp kaçan… denizin dalgası gibi..
alıp götürdün bütün duygularımı kendinle...
Eksilen tek şey ömrümden birkaç yıl
Resmine her baktığımda kaybettiğim şey akıl
Canımdan bir parça yok oluyor her defa
Ayrılığı andıkça yüzüğün avucumda
Nasılsa ekenecekbir yerden bir parça
Yolum neden durmadan bir çıkmaza giriyor?
Seninle yada sensiz neden yüzüm gülmüyor?
Acılar ve gözyaşı neden beni buluyor?
Yokluğun beni neden bu kadar çok yakıyor?
Cevabını bilmedeiğim çok neden var aklımda
Çamura bulanmış bir aşkın
Toprağı sen, suyu ben
Konusu yazılmamış bir filmin
Başrolü sen, dublörü ben
Şiir yazmayı çok severim bilirsin,
Bu son şiirim olsun, ister misin?
Sensizlik ne kadar acı sen bilemezsin!
Mutlu ol, bak sen sensiz değilsin…
Hayatıma girmenle, tanıştım ilham perisiyle,
Seni sevmemi, yalnızlığıma bağla
Herkes burada olsa da, göz görmedikten sonra…
Seni sevmemi, uzaklığa başla
Ne kadar uzak olsan da, ben yolunu gözlerim
yeter artık
Sıkıldım saçmalıklarınızdan
Yoruldum bu ağlamalarınızdan
Duymak istemiyorum haykırışlarınızı
Çok büyütüyorsunuz olayı
Sadece öldüm, o kadar
Bütün yaşantımın karekökü idam ediyor
Öyleyse idam et beni..
Bölmeden çarpmadan toplamadan
Hesapsızca öldür bu bedeni
Birtek çıkar
Bu canı bu bedenden çıkar
Ayağım kaydı düştüm çok karanlık bir yere
Dikkatli ol demişti annem bana bin kere
Bende dikkatliyim dedim göğsümü gere gere
Fakat bir dakika ya burasıda nere
Biraz ilerleyince vardım yeşil bir göle
Ben okulu özledim
Dönüş yok bilirim, ama yine de dönmek isterim.
Çok merak ediyorum
Hala aynı yerinde mi kara tahta?
Bakıyor mu Atatürk durmadan?
Kim oturuyor yerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!