Ankara 'da bir çift yürek atıyor
Bir ucunda sen bir ucunda ben
Aynı sokakları,caddeleri adımlıyor ayaklarımız
Kavuşma telaşı olmaksızın
Ankara 'da sabah vakti
Beni unutacakmışsın
Sen öyle san avut kendini
İçinde biz olan ne kadar anılarımız varsa
Seni unuttuğum gün çekip gidecekler aklından
Anılar söz verdiler bana
İşte o gün beni anca unutabileceksin
Ben kırçiçeklerini severim
Doğanın özgür,asi,duygulu,nazlı çiçekleridir onlar
Tüm zorluklara rağmen hayata tutunmalarını severim
Her birinde kendimi bulurum...
Papatya olsam keşke bembeyaz
Seni gördüğüm an
Gözlerimdeki ışık saçılıyorsa kirpiklerime inat
Sim taneleri gibi yayılıyorsa tüm bedenime
Sebebi sensin
Sebebi aşk
İçindeki çocuk çekingen de olsa...
Bir an gülümseyiverdi bana
İşte o an
Gönlümün kelebekleri uçuştu
Sustuk ikimizde
Kelebekleri izlerken sen ve ben
Çocuksu heyecanlar yaşadım çocuksu
Çocuk gibi umutlandım
Yarını hesaba katmadan
Gelişlerini bekledim özlemle
Gidişlerinde ruhumu verdim
Bensizliğinde yarenlik yapsın diye sana
Deneme bir, kiii
Deneme bir, kiiii
Olmadı mı?
Olmaz tabiki ki
Senin beyninin ayarları bozuk be güzelim...
Ahhhh aşkım....
Mısır patlağı gibi için dışına çıktı
Benim süt mısırımdın
Oysa sen cin mısırıymışsın
Sen giderken birkerecik arkana bakmış olsaydın
Yarım açık yarım kapalı
Beni yarım yamalak bırakmamalıydın
Ya.....
İki yana aç kanatlarımı
Yeniden kucaklaşmanın özlemiyle
Utangaç bakışlarını sevdim
Bakışlarının ardındaki seni sevdim
Ellerindeki sarı gülleri değil
Uzatmaya çekinen ellerini sevdim
Ben seni derinden sevdim
Sen beni gerçekten sevdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!