ozanı olmak için dağların
yurdumun ve halkımın
öfkemi sıkıp yüreğimde
hüznü acıya katıp
sevinci yarına
öfkemi bileyip kelimelerle
ateşler içinde kalmış filistin
acıdan çatla ey kalbim
ağlar gibi damla damla bozdağlar
hüzünden yağmur olur
içimde bir sevda türküsü
patladı patlayacak
bugün alabildiğine özgür olmak istiyorum
günlerin çılgınlığında yitirdiğim özgürlüğüm
alanlar mitingsiz
sokaklar suskun
Beni yitirilmiş adreslerden sor
bulmak umuduyla
sana yabancı adreslerden
sor beni
çilenin üç nokta
düştüğü adreslerden
ruhu taşkın insan derki
robenson olmak kadar
robenson gibi
yaşamak da güzel
emek yutan toz bulut
yürekler kan-revan içinde
dayanır ateşe kömüre
işci kızlarımız
al yanak ter içinde
öfkem
parmaklıklar içinde çaresizliğim
yalnızlığımı paylaşır şiirim
sen yitik adreslere gidersen
ben çilenin hasını çekerim
herşeyin bilincine varmanın
sevinciyle doğdu güneş
sanki bütün acıları ben çektim
bütün firarlara ben çıktım
yoruldum duraksadım
yinede kaldırdım başımı
öfkesin sen kanayan yürekler dolusu
hasretsin sen miladi bir ayrılık kokusu
bozkırlar direnişin er meydanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!