Zaman fani de insan baki mi?
Yoksa zaman aldatan bir saki mi?
İçilen yaşam şerbeti afaki mi?
Kimi kandırdın ey zaman, kimiİ?
Yaşam saat gibidir,
Bir hevestir gidiyor cahillik,
Gelmez mi ey insanoğlu aklına fanilik,
Neden yaşamazsın ki iki cihanlık,
Baksana kime kalmış bunca dünyalık,
Ararsan eğer kalbindedir bakilik,
Seni kurtaracak olandır sonsuz iyilik...
Gün gelir elbet gider unutanlar,
Gün gelir sırra kadem basarlar,
Taş üstünde taş bırakmazlar,
Enkaz dolu bir yürek kalır geriye.
Dert sevdalısı olur gözler,
Deryaların dalgası mıydı bizleri oraya çağıran;
Hayatın dalgası mıydı bizleri oradan oraya savuran?
Bir hoş seda, bir tatlı gülüş oradan geriye kalan,
Ayrılığa dair ne varsa hepsidir yürekleri dağlayan...
Nedir senin amacın bu yolculukta?
Şimdi sen "Son! " diyorsun ya,
" Hoşçakal! " demeye yanaşmıyor dilim,
Şimdi sen gidiyorsun ya,
Damarlarıma ulaşmıyor kanım,
Şimdi sen veda ediyorsun ya,
Yüreğimle barışmıyor gözlerim.
sen:
Tarumar eyle, git ve her şeyi dağıt,
Neredesin, diye soruyor kalem-kağıt,
Nereden geliyor, diye soruyor gözler, bu ağıt,
Sen şimdi gözyaşlarını imkansızlığa akıt.
İspat, ispat, ispat…
Sanma ki veriyor bunu hayat,
At artık korkularını yüreğinden at,
Geliyor işte duygu seli heyhat!
Yüreğine bak ispat istersen,
Keşmekeşler içinde kalırsan,
Makus talihine kurban istersen,
Yüreğine kabullenmeyi dayat.
Muhtelif anlarda aklına gelirse,
Hafakanlar kanına girerse,
Karanlıklar içinde dünyam,
Kaybetmişim aklımı, fikrimi,
Kurtarılmayı bekliyorum bu zindandan,
Kalmamış sabrım, sevgim...
Kanımı dökenleri dost bilmişim,
Kardeşim sanmışım yüzüme gülenleri,
Ey deli gönül, hüsran yaratma,
Feleğe uyup bizi de satma,
Dertlerimize bitmez dert katma,
Hiçlik yatağında uyuyup yatma,
Bizi bizsizlikte aratma,
Aklımıza unutuluşları dayatma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!