Şerif Güldaş Şiirleri - Şair Şerif Güldaş

Seni beklemek
seni sevmek mi?
seni terk etmek
seni sevmemek mi?

seni düşünmek

Sırtlanlar ordusu,
Ceylanları parçalar.
Kuzuları parçalar.
Zeytin ağaçlarını yakar.

Sırtlanlar ordusu,

Ağaçlar yanıyor. Kuşlar yanıyor. Kelebekler yanıyor .
Sizin beyniniz yanmıyor.

İnsanlar feryat ediyor.
Çaresizce bekliyor.
Duman göğe yükseliyor.

Koynuna girmek istedim
Kuşun yuvasına girmesi gibi.
koynunda nefesinle nefesim gibi
Koynunda kalmak sonsuzluk gibi.

Sus hiç konuşma.
Gözlerini kapa ,beni görme.
Beni sil beyninden .
Gözlerinden ağla,damla damla düşür beni.

Sus hiç konuşma.

Ben Urfadan uçtum.
Yanağına kondum.
Güldün güldün.
Dudağından öptüm.

Ben Urfadan uçtum.

Matematik yok.
Felsefe yok.
Mantık yok.
Sorgulama yok

Ben zeytin ağacıyım.
Gökyüzünde yeşilim.
Yapraklarım dört mevsim yeşil.
Işık veririm karanlığa .

Ben zeytin ağacıyım.

Doğuyor güneşe bakan ayçiçekler.
Ahenkle dans ediyorlar.
güne merhaba demekle,
Güne bakıyorlar.