Şerif Abla 3 Şiiri - Mahmut Nazik

ŞERİF ABLA 3

Hatırla be Şerif abla küçüktün
Köye geldin bir goncacık çiçektin
Kente geldin on üçünde çocuktun
Yıllar nasıl geçti be Şerif abla

Bir eli dikende bir eli gülde
Bir çocuk koşardı eteği yelde
Bilir miydik hayat bir çöpmüş selde
Gün doğmadan aştı be şerif abla

Bir göz oda bir kara çul bir soba
Elinde yok avcunda yok bir baba
El oğludur gelmez ki hiç hesaba
Hayat delip geçti be Şerif abla

Yoksulluğa yalan dünya dar ola
Fıkaralık sahipsizlik kör ola
Kadir Mevlam kimsesize yar ola
Başına iş açtı be Şerif abla

On kardeşe çoban, aba olmuşsun
Kaç nüfusa ana baba olmuşsun
Hayat telaşından heba olmuşsun
Kader seni seçti be şerif abla

Bülbül ötmeyince gül kurur imiş
Sevgisiz dalları yel vurur imiş
Sel bile sevgiyle durulur imiş
Sevgiden bade içti Şerif abla

Sevgisiz yürek çöl olur dediler
Sevgiyle çalı gül olur dediler
Sevmeyen yürek kül olur dediler
Yüreği çiçek açtı Şerif abla

Sevdan yok mu pınar olup çağlasam
Gözyaşımı merhem edip bağlasam
Senin derdin yok mu gelip ağlasam
Halini sordum kaçtı Şerif abla

Açıktır onun hep gönül kapısı
Kardeşidir konu komşu hepisi
Kendin bırak, hatırlıdır kedisi
Etrafına gül saçtı Şerif abla

Kimler çıkmış tatlı dille karşına
Kim bilir ne vaatle düştü peşine
Belli ki bu işte usta aşina
Gönlün çalıp geçti be Şerif abla

H....’ın yüzünde şeytan tüyü var
Herkese yarendir her güzele yar
Dünyanın düzeni gitmez bir ayar
Gahi düşüp gah uçtu şerif abla

H.... dede dersen adamın hası
Dünya yansa yanmaz bir bakır tası
Güzelliktir onun derdi bir tasası
O şans sana düştü Şerif abla

Pınar’ın yanında Dilan filizi
Melekten mi aldın o iki kızı
Yaylanın göz kırpan iki yıldızı
Hangi elden su içti Şerif abla

Pınar’ın, Diloş’un hoş ola bahtı
Sevilerden olsun serveti tahtı
Tanrı olur etsin var ise ahtı
Hayat bize pek güçtü Şerif abla

Seni üzen varsa oyulsun özü
Elleri kırılsın kör olsun gözü
Kara gelsin iki dünyada yüzü
Affeyle dilim sürçtü Şerif abla

Bu düzenin dişlisinde yanan biz
Bir çiçek vereni kırk yıl anan biz
Bir gök bocuk verene kanan biz
Sevgiyi savurup saçtı Şerif abla

Yaşamı kuş olup uçarken gördü
Yılları elinden kaçarken gördü
Aşkı uzaktan geçerken gördü
Zehri bal deyip içtim Şerif abla

Mahmut Nazik 25 07 2010 Mersin