Şerif Abla 2 Şiiri - Mahmut Nazik

ŞERİF ABLA

Bir lokmasın bin kişiyle bölüşür
Yüreği yansa da yüzü gülüşür
Başına hep sorunlular üşüşür
Gösterir yollarını Şerif abla

Yalnızların tanıdığı sırdaşı
Vericidir gariplerin kardeşi
Hastanenin yâri yâren yoldaşı
Anlarsın dillerini Şerif abla

Ne hak yer ne de hakkını ararsın
Rabia'ca yarasını sararsın
Seni üzen yaprak gibi sararsın
Soran var mı hallerini Şerif Abla

Köylüye kömede yarensin yarsın
Herkesin derdine yanar ağlarsın
Eğer cennet varsa orda sen varsın
Açar hep kollarını şerif abla

Yüreğinde bin düvele yer açar
Gözlerinde bir çift turna su içer
Yüzü gülücüklü çiçekler açar
Kimler kırar güllerin Şerif abla

Kimseye hainlik düşünmez özü
Bir çift çiğdem açmış gibidir gözü
Herkes mutlu olsun diyedir sözü
Herkese açar kolların Şerif abla

İçinde akan pınardır gözyaşı
Acep anlar mı ki dostu yoldaşı
Sabrı çatlatır kayaları taşı
Allah korur kullarını Şerif abla

Gülüşüne baktım bir yaban gülü
Konuşurken yersin yaylanın balı
Yaylada öter ya çalı bülbülü
Hak yeşertsin çöllerini Şerif abla

Güzelsin be abla sudan durusun
Sen halkın gururu hakkın nurusun
Gelmesin nazara Mevlam korusun
Düz etsin yolarını Şerif abla

Mahmut Nazik 25 07 2010 Mersin