Seri Katiller(1) Şiiri - Cihat Şahin

Bin değil, binler değil, milyonları aştılar
Her tarafta durmadan, işliyorlar cinayet!
Belki çoktan katiller, milyara ulaştılar?
Yaptıkları şeyleri, normal sanırlar gayet.

Ne acıma ne şefkat, kararmış vicdanları!
Öylede sakinler ki; şaşırtırlar göreni.
Öldürmekte, kıtalde, gibidir vecd anları!
Cevaplarlar gülerek, işlerini soranı.

“Bu kadar da olmaz ki! ”, diyor hali bilenler.
Zerrece yok pişmanlık, nedametten yok eser!
Nasıl katil olur ki, sakin, sakin gülenler?
Böyle soğukkanlılık, olmaz çoğa müyesser!

Ya hâkimler, savcılar? Niçin sessiz dururlar?
Ne suçlama ne tevkif; sanki her şey berkemal(!)
Gözlerinin önünde, her gün zaman vururlar
Lakayt kaldıkça onlar, heba olur her kemal.

Ara sıra uyarır, kürsülerden diyanet
İsraf haram Mü’minler; falan, filan diyerek!
Zecir eder şiddetle, Hak kitaptan din, ayet
Müslüman’san yasağa, acilen uyman gerek!

Tesir etmez ne ikaz, ne de irşat kahir’e!
Bildikleri yanlıştan rücu eden çok nadir.
Dikkat çekmek gerekir, tahşidatla ahire!
Belki verir hidayet, Hadi olan Hak kadir.

Anlarını vururlar, günlerinin suçu ne?
Günlerini tarayıp, aylara da sıkarlar!
Onca yıllar bunların(!) hedef olup öcüne?
Katlederek onları, arka üstü yıkarlar!

Zaman denen nimetin, bilinmiyor kıymeti!
Fani günler muhakkak, tebdil olur ebed’e.
Yıllarına kıyan kul, bırak onu, kıy eti!
Budur ancak yakışan, her şuurlu Abid’e.

Yoksa onca cinayet, zannetme ki af ola!
Mahkeme-i Kübra’da; saliseler sorulur.
Tüm vaktini katleden, korkarım ki mahvola!
Elbet bir gün huzurda, hesap için durulur!

Kulluk için verilmiş, bil herkese şu mühlet!
Harcar isen hayır’a; kazanırsın sonsuzu!
Çok çabucak tükenir, uzun sanılan müddet!
“Eyvah aldandık! ” olur, şu dilinde son sızı!

Cihat ŞAHİN
07.08.2010-İZMİR