Serhat Sungur Şiirleri - Şair Serhat Sungur

Sözler ve bağırışlar vardı sokakta
İçin için titreyen çocukların elleri boş,
Rastgele sevişmeler yaşanıyordu ta derinden özlemin,
Vicdani durumlar zikir etmiş durumda,
Rüzgârda savrulan gemiler gibi yersiz
Koşuşturan bedenler Dağılan ruhlar arasında

Yalnız kaldığım gecelerde,
asık suratlı bedenler gördüm,
sen çaldığın için gündüzleri,
bir de,
içimden konuştuğum,
sana söyleyemediğim dizeleri,

Ağaç ve sen hep aynı yerdesiniz
Gözüm önü bakıyorum
Yine daldım
Sen gittin gideli
Yetişmemiş sevgilerle kaldım
Hangi dalına dokunmaya uzansam

İçin için susup,
Yüreğinde darağacına gönderdiği o sevişmeleri haykırmadan,
Bütün doğurganlığı ile küsüp,
Gönlü gibi sevdiği o dizelerin,
Şiirlere karışmasını izledi.
Gülüşünü kaybettiği yere bakmadı bile.

Küçükken taşa takılan çocuk,
Büyüdü adaba takıldı,
Ya olursa diye bakan ninenin ağıtları dağladı cemaati
İçinde dolanan kan gibi
yayıldı Yayıldı nefret,
O Hazin baktığı dağlara, olmamış küfürler etti o.

I.
Bakışında Anlam var
Anla beni gör gibi
Duyguları aç
Kara kuru kıtadan Gelmiş Kara kız
Zifiri karanlıkta Görünmüyor ansız

Yaylaların ağacına,
Saçlarının kızılına,
Gözlerinin elasına vurulduğum yerde,
Sen O masalların içinde doğmuştun.
Çıkıp gelmiştin ülkeme,
Hüküm sürmeye,

Sarı saçlı mavi gözlü ,
Sen de mi ölürsün güzelliğinle,
Sen de mi bulursun beni
O sahipsiz yıkkında,
Sen de mi yakarsın beni
kömür ateşinde kor misali,

İki eşit araftayız
Bilmiyoruz hangi taraftayız
Dejavuya ne hacet
Bir taraf senle
kızıl günlere müheyya
Diğeri katıksız angarya

Bu ölümsüz aryada
Metruk isek darıdünyada
Ya kavilya bir âşık olacağız
Ya kumanyasız bir eşkıya
Kalmasın bize lotarya