Ahi zamanda dönüp duran zavallı bir divane
Acı gam kader boynuma çok gelir
Dertleri sıraya dizsem fizana yol gelir
Mutluluk amansız bir serap
Sevgiye harap edenlere vardır iki çift lafım
Ormanda gezen domuzdan yoktur bir farkın
Gömsek seni toprağa diri diri
Dokuz yıl sensiz geçmiş ardına bile bakmadan
Nice çile çektim yegane yollardan
Özlemin sığmıyor artık bedenime
Sana okadar öfkeliyimki
Bakmıyorum artık camdan
Gözlerim bile aramıyor artık seni
Helak oldum sakilerden
Deva bulamadım meyhanelerden
Aklımdansın 2 mevsimdir
Savrulduk nice vefasız gönüle
Aradık aşkı günlerce
Heba ettik gençliğimi
Bir insan korkunç güzellikte nasıl olabilir
İki zıt düşünce bu denli ahengi nasıl yakalayabilir
Bu güzellik bir şairin elini nasıl dilsiz bırakabilir
Yıldızsız bir gecede
Mehtaba karşı sersem endamını
Ne bir daha yıldız ararsın gökte
Mutlu gibiyim
Arada bir sebepsizce sırıtıyorum
Yüzümü güneşe dönüyorum
Artık görmüyor gözlerim
Ayrılırken gülen yüzleri
Artık inanmıyorumda pek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!