Düşlerimizdeki hep aynı kırgınlıklar değil mi?
Selamlaşırken bile Allah belasını versin diyen iç seslerimiz kaldı kuytularımızda.
Hep sonradan söylenenen bestelere benzemeye başladı bu ayrılıklar,
Nostaljik burukluklar kaldı ardımda.
Bir adanın yanlızlığı kadar saklı acılarım var,
Bir de ben varım,
Şimdi amedli esmer bir erkek,
Hem de tüm cüssesi ile; arkasına lefkoşadan kurşun ışıltılarını alarak,
Gölgesini gezdiriyor teninde.
Geceydi siyahtı saçların vardı dalgalı,karanlıktı
Bir de
Sınavdan çıkmışız avuçlarımızda ingiliz edebiyatı
Sahibi başka dokunuşların,
Unutulmuş erkekliği ile aşk adı altında yırtık yelkenler açıyorum;
Bambaşka kucaklara.
Yitiriliyorum seni unuttukça.
Susuyorsam mağlubiyetim sebeb değildir - ben artık sınır boylarında adımın (anlam) yükünü taşıyamıyorum!
Dilin damağın kurumuş galiba,
Kalk uykudan dur şu yeni sabahın karşısında,
Yanıbaşında ben yokum ya,
Ellerinden tutup birisi anlatsın sana,
Ardımda neler bıraktım sırf senin hatırına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!