TÜM ÖZÜRLÜ KARDEŞLERİME AFTEN....
Siz ne zannediyorsunuz kendinizi,
Giyotinden mi çıktınız,
Kalıplaşmış bedenlerinizle,
Gitmeye yüz tutmuş,
Paslanmış bir el uzanmıştı,
Belki o gözlerde kaldı aklım
Bendim ben,
Gecenin ıssız soğuğunda ellerini tutup kendine asık etmek,
Yeni sevdalara goturmek isteyen
Olmuyor,
Ağlamak kadar,
Mutluluk yakışmıyor bize,
Affet annem affet…
Onsuz bişey eksik bende,
sesin
Sesin duyuluyor artık
Bu sağır kulaklarda,
Yankılanan soğuk odalarda
Ölüyorum, geberiyorum sanki,
Susuyorum ölümüne,
Susuyorum,
Kalkıp ağzımı musluğa dayayıp su içemiyorum,
Susuyorum,
Üşeniyorum,
Ellerinden içmek vardı diyorum içimden,
Son sözüm
Ben üçünüzü de çok sevdim,
Üçünüzün sevdasına çok güvenmiştim,
Baba bana masal anlat,
Eskisi gibi demiycem, hiç anlatamadın ki
Biliyormusun,
bana kimse baslıklı kızı anlatmadı.
Rüzgârım…
Bu esen poyrazlarda kayboluşum,
Dönüşü olmayan hortum faciaları,
Korkmayın kendime zararım,
Dostlarım...
Kan rengi olmalı diyor sair,
Sağnak yağmur ıslatıyor şiirlerimi,
Şimdi sen uzaklardasın,
Doğum günün yaklaşıyor takvim yapraklarına,
Doğum günün kutlu olsun asi ruhlu kız…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!