Serhat Dağları Şiiri - Mehmet Raşit Er

SERHAT DAĞLARI

Serhat dağlarında ceylan ne gezer.
Yokluk ölüm olmuş köylüyü üzer.
Doruğunda kârı erimez dağlar.
Serhat’ın yüreği denizi özler…

Serhat çocukları, yalın ayaklı.
Gözleri karadır tenleri esmer.
Serhat’ın yolları tozlu dumanlı.
Susuz sahraların çölüne benzer.

Analar emektâr babalar naçar.
Serhat’ın gençleri firari kaçak.
Kızıl, mavi olmuş serhat semahı.
Gözü olsa ağlar serhat dağları.

Welate me welate serhede…
Bé şewûte be kewıre..
Oyyyy oyyyy lımın lımın lımın ez bımrım

Şiir: Mehmet Raşit ER