Tıpkı insanlar gibi,
Şehirlerin de ruhları varmış.
Balkan şehirlerinin her biri,
İstanbul için ağlarmış.
Plevne, Silistre, Niğbolu,
Hakk, ana gibi yar, Bağdat gibi diyar verdi,
Sonra yağma etti düşman, toprağa kan düştü.
Babam vatanını canından çok severdi,
Şimdi şehit oldu, bahtımıza hicran düştü.
Vuruluyor her gün, tomurcuk gibi çocuklar,
Yaşlı köy çığlık gibi, salâ ile uyandı,
Hepimizin serapa, gönül sarayı yandı.
Kara bir gün, mateme büründü KOZAN’ımız,
Feryat, figan ediyor, kızımız, kızanımız.
Bir erini kaybetti, Kabasakal köyünden,
Aslı nesli tertemiz, arı Yörük soyundan.
İki düşman karargah var bende,
Her ikisi de aynı bedende.
Ete muhtaç kemiğim, kemiğime etim.
Uysal bir at zavallı cesedim.
Kafamda dünyalık saltanat,
Kalbimde ahiret yurdu.
Vuslatın mübarek, mekanın cennet olsun.
Vuslatın mübarek, mekanın cennet olsun.
hocamın vefat ettiğini bilmiyodum ALLAH RAHMET ETSİN..