Her şey yerli yerinde bu sabah
Sokaklar durgun, caddeler sakin
Yapraklar yere düşmeye korkuyor,
Çiçekler yüzünü göstermeye utanıyor sanki
Kuşlar kanat çırpmaya üşeniyor,
Güneş doğmamakta ısrarcı yine
Seni sevmemek,
Dondurmayı külahsız yemek kadar zevksiz
Telefonu tuvalete düşürmek kadar kötü
Karşındakinin üstüne kusmak kadar iğrenç
Haftalardır duş almamak kadar mide bulandırıcı
Günlerce uykusuz kalmak kadar yorucu
Hanım veya bey demekle üzgünüm(!) olunmuyor medeni
İşte bu milletin geri kalmasının en önemli nedeni
Yazık, çık git içinden kirletme bu ruhu ve bedeni
Bu kafayla olursun ancak çölde lanet bir bedevi
Hey, medeniyeti sadece canlı kutuda görmüş ahmak!
Küçük bir kayığa atlayıp gidiyorum buralardan
Üşürüm diye düşünüp battaniye aldım yanıma
Birkaç parça da yiyecek koyduk ufak çantama
Rıhtımdan ayrılırken doluyor bulutlu gözlerim
Ardımda bıraktıklarımı gün olur belki özlerim
Seni çok severim bilirsin,
Gittiğim her yerde seni ararım
Sana benzetirim gördüğüm herkesi
Sesini duyarım yalnızlıkla baş başayken
Dokunmak isterim yüzüne ama uyanırım rüyadan
Girmesin aramıza isterim hiçbir şey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!