Elinde olsa sendeki karanlıkları alır eklerdi gecelerine,
O senin için,
Biraz daha uzun ağlar,
Tükenen sabrından bir yudum daha harcardı...
Biliyordu içindeki ızdırabı,
İstanbul’da iki aşık, mutlulukları güne sığmayan,
Şimdi biri mutlu, diğeri hep ağlayan...
Öyle büyük bir aşkın dağıydı o,
Etekleri Kız Kulesinin karşısına dayanan,
Süphesiz o iki eldi,
Ellerin ellerimi kovduğundan beri ilk kez dolu göründü gözüme,
Kalbinin heyecanı, gözlerinin ışıltısı ve gülüşün,
Sana verebildiğim herşey belli ki dönmüştü yerine...
Oysa O’nun,
Benden uzun boyu, çok ince kaşları vardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!