uygalığımızın aynasıdır umumi tuvaletler..
hayatımızın kokuşmuşluğuna karşı sürgülenen kapıları
bir ben açamadım bir türlü
birde şu fukara veletler
'kapitalistin boku bilem paraynan' derdi
orda mısın?
ben burdayım, gitmedim
seni bekledim
ne? artık gelmezmisin?
peki bunu soylerken
nerelerdesin?
Yarındı umutlarımızın sığınağı
Bugünün tadından yoksun kaldık
Sanki bizdeydi sonsuz hayatın kaynağı
Arzularımızı beklemeye aldık
Var mı dünü yarın etme olanağı?
buralar karanlık
aydınlatmak için küçük bir çerçeveyi tutuyorum
odama
sana gelmeden önce
ayışığı doldurmuştum ceplerime
Esaretinde son zamanlarım
Ve düşüncelerimde akşamlar
Sana harcıyorum yalnızlıklarımı
Bak her yerde yaşam var
Ben hiçbir yerdeyim
Bir kumardır aşk
Ortaya kendini sürersin.
Sonunda ya sevilir kazanırsın,
Ya da sever kaybedersin...
Eğrilikler yakaladım
Mavilikler diyarında
Eriyorken umutlarım
Lalezarlar baharında
Dağılırken hayallerim
direnmek değil artık aradığım,
eğrilmek.
mahkum olanın son dileği idama, belki
içimdeki;
rahat ölmek! .
Uzak bir ülkenin insanı gibi
Sarkan kaşların
Sanki
Günübirlik bulunmuş
da karşılaşınca şaşkınlığını
yaşıyormuş gibi
Sonunda
Esaretinden sıyrıldım ruhumun
Nedensiz uçurumlarından kaçtım
İhtiyarlığımın aklığında buldum sensizliğimi
Sitem etmiyorum
Elimden kaçırdığım gençliğime huysuzluğum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!