Kraterlerimdeki ağrıyı unutmak için
kurdum soframı Ay'a karşı.
Gezegen manzarasında rakı içerken,
senin nebulanda erittim kendimi...
Küçük parçalara ayrıldım,
kum ve toz oldum.
iki kadeh rakı koyacağım o gece geldiğinde
biri duble olacak, gelmişime geçmişime…
diğeri tek, senin şerefine
sonra kalkıp deme sakın beni çarpar diye.
yalnızlığıma yanıp da içtiğim son kadehte
ah be azrail sen olmasan kim sevecek beni ölesiye…
mevsim geçişlerinde
romantizmalarım azıyor
tüm eklemlerim terk,
her tarafım iklim büklüm..
hep seni özlüyor kışın ortasında bedenim,
yaz gibi…
Önce soğuttular havayı üşüyeyim diye
sonra kararttılar ışığı görmeyeyim diye...
Üstünde yürüyünce yandı ayaklarım,
ısınmak isterken güneşe basmışım.
Tüm uzaya hükmederken
Bir süper kahraman gibi,
kiminin kurşun geçirmez kalın derisi, duyanları hayran bırakan sesi,
kiminin anında öldüren zehri, hızı, kıvraklığı ve cüssesi,
kiminin kamuflaj yeteneği, kiminin rengarenk güzelliği
Herkesin tek tek özel yetenekleri oluncaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!