Şerh Düşmek Lazım Şiiri - Mehmet Şahan

ŞERH DÜŞMEK LAZIM
.
İnsan soyuluyor nazda, zamanda;
Üryan olan cana şerh düşmek lazım!
Vicdan boğuluyor tozda, dumanda;
Püryan olan cana şerh düşmek lazım!
.
Nice canlar söner cevri cefada,
Nice başlar döner zevki sefada!
Nice yaşlar döker terki vefada,
Giryan olan cana şerh düşmek lazım!
.
Kimi katar, katar yola koyulur;
Kimi ilmin satar yolda soyulur!
Kimi kalbin katar sonra duyulur,
Revan olan cana şerh düşmek lazım!
.
Maksuda ermeyen kârdan sayılmaz,
Kalplere girmeyen yâr’dan sayılmaz!
Özünü görmeyen “var”dan sayılmaz,
Nihan olan cana şerh düşmek lazım!
.
Gelip, geçeceği yeri bilene,
Konup göçeceği yeri bilene!
Görüp döneceği yeri bilene,
Mihman olan cana şerh düşmek lazım!
.
Yollar sevgiliye ermişse eğer,
Sevgiyle gülleri dermişse eğer!
Kalp ile gönlünü vermişse eğer,
Ayan olan cana şerh düşmek lazım!
.
Pir-î Fanî der ki; inanmış ise,
Galû Bela ’da ki onanmış ise!
O Hakk’a muttaki; adanmış ise,
Beyan olan cana şerh düşmek lazım!
.
Üryan: Çıplak
Püryan: Yanmış, çok hasret çekmiş.
Giryan: Gözyaşı döken. Ağlayan.
Revan: Giden, akıcı.
Mihman: Misafir.
Nihan: Gizli, saklı. Bulunmayan. Mevcut olmayan.
Ayan: Bir yerin ileri gelenleri. Muayyen ve müşahhas olan şeyler.
Beyan: Açıklama, anlatma. Belâgat ilminin hakikat, mecaz, kinaye, teşbih, istiare gibi bahislerini öğreten kısmı.
.
MEHMET ŞAHAN PİR-Î FANÎ)
27.09.2020 – İSTANBUL