Sessizlik, susun!
Susun daha yakınız.
Parmak uçlarımız donmuş,
Biz ayakatayız.
Sıcak olan namlularımız
Titresekte! hayattayız.
Yaptığım hatalar sadece beni
Yaralar! Sanardım önceden.
Nefesim kesilir,
Susanlar, anlar benim dilimden.
Esip gidenler, anlamaz derlerdi…
Gözümün önünde anılarım,
Geçmek bilmeyen ağrılarım, var.
Hava rüzgarlı, yağmur bir ihtimal.
Geçmişimdi karabulutlar.
Güneş doğardı elbet, üstümüzde
Hasretinle yandım duymadın mı ?
Tufanlar koptu içimde
Elimi tut dedim anlamadın mı ?
Yanına gelmek vardı
Ben o ihtimale bağlanmadım mı?
,
Bir taş daha, bir kum torbası,
Üst üste koyduklarım sanma ki
Ruhunum korkması.
Ateşten bir neferim,
Yorgun kalkarız bu sabahta,
Çokta eşya koymayalım çantaya,
Belki bu saatten sonra
Çıkamayız yarına…
Kahramandı GÖKHAN… Kahramadır AĞIL…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!