hüzünlenince
yorgun düşer bedenin
kalır akşamdan
karanlığa gidenin
ırak ormandan
kentlerden ses duyulmaz
kimse gidemez
yarenliğe dedenin
umutsuzluklar
değiştirir tasanı
ağarınca aynalar
gerenliğe gedenin
çığlığı kopar
üveyikler martılar
uçar arkandan
girenliğe yedenin
kızıla durur
ilk akşamlar ikindin
alaz kalkışır
direnliğe çelenin
görsün gözlerin
kör olmadan ışığı
ilgi uyandır
serenliğe çilenin
310110-21denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 1.2.2010 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!