şehirlerden ihtilallerden
eylülden ve yağlı ilmeklerden geçtim
koşarak adını bilmediğim ırmaklardan.
sümbülden papatyadan gülden
gah ıslıklayarak
gah korkuyla felak nas okuyarak geçtim çakırkeyf sokakları.
züleyhaya da meg ryan’a da ayetler okudum aynı tekasür’den..
köpekler çakallar ulurken.
ululadım aşkı.
iman etmeye zorladım yüreğimi sıkarak dişlerimi.
inanmaya çalıştım zülfikâra ebu zerr-i gıfariye.
bir tas süte.
bir kuru ekmeğe.
bir çöl yetimliğine bir devrime.
annem pencere kenarında dualar büyütürken..
neden bulunmaz şimdi umudun ılık sıratında direnen bir derviş.
ve nedendir ölüme gülümseyen bir savaşçı bulmanın imkansızlığı.
ah ki hep aynı encamı arar insan hayatta.
yanlış yollar ve zamansız sevdalar uğruna
korkakların sırıtarak çizdikleri sınırlarda
nedendir çocukların menfî israfatı..
ıskaladığım doğruları vardır elbet hayatın.
nerede ve neye yarar bu hiç bilmedim.
ve olduğum gibi görünemedim kalabalıklarda.
yadırgadım yerimi.
yadırgandı çarmıha gerilmiş hallerim.
ne kuyuyu terk ettim
ne zindanı ne züleyhayı.
ne ebuzer kaldı kolumda ne de zülfikârıyla ali.
şimdi ne zaman kendimden kaçmaya yeltensem
ya ısırarak dilime aldım bir şiiri
ya da bir şiire gizlendim alıp gözkapağıma sevdayı..
Kayıt Tarihi : 1.12.2012 13:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam ve muhabbetle...
DE Mİ YO RUM
Diyorum ki;
yıldızların uzaklığına övgü dür eninde sonunda bir şiirin serencamı..
yıldızları böyle uzaklaştırıp , böyle güzelleştirene şükürler olsun ki , güzellikle dertlenenler var..dertlerinden güzellik devşirenler var
meselesi olmak...
insan olmak..
ah bir de meselemizin ne olduğunu bilebilsek...
kaçıştan nasıl kaçılır onu düşünmek lazım belki de...
kaçmak isterken vurulup, dalganıp ta durulup...gibi halleri yani...
'haşyet' ve 'havf' tan gaflet için şiirlere sığınmak benim için ''kaçmak'' mesela...
''neden bulunmaz'' aradığımız?
ne aradığını bilmeyen , bulduğu şeyin aradığı şey olup olmadığını da bilemez...
aranmaya ve yolunda bir hayat kurmaya değer şey...buna inanmak ve teslim olmak...işte bütün mesele...
Şiiriniz Hasan kardeşim, akort kadar dikkatli idi..tellerden gelen seslere kulak kesilmiş bir saz üstadının ince silueti içinde kıvranırken yakalamak sizi güzeldi,,,..
şiirinizin şarkısı ise bitince başlıyor insanın içinde...
sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (3)