Serencam Şiiri - Nedim Demirbaş

ayışığı nasıl boyun bükerse
zemheriye
anıtların keskin çizgilerinde
bir çocuk doğar ve güler yüzlere
sütten bir nehri tadar şefkatte
yürür arka sokaklar
çığlıkların büyüdüğü kentte
haylaz bir gülüş arar htıralarında
ergenlik kırıklıkları

sıcaklığı kovar kini ve yılanı
kollarında büyürken masal ağacı

taçlar kralların ellerinden
dökülür sarı yapraklara
gülüşlerin ısıttığı heyamolayla

büyür kolarında
zamanın ahengine susayan alev
ve oğulların
susayan demire çekilen su gibi
dağlar şamarıyla
esirgemenin haşmetinden korkan geceyi

bir gerdanlık
salonların süsüyse
heykelsi soyluluğun
gözlerinde bir katre
inciden

mahşerin serüvenine
ait