Bir umut diye sarıldım eteklerine
Kurtaracak beni yalnızlıktan
Hayaliyle dolu ümitlerle
Sende pişman ettin sevdiğime
Ne de çabuk aldanıyor gönül
Ne de çabuk kanıyor
Sözlerdeki değil ama gözlerdeki serencama.
Sen bir yana dünya, bir yana
Ama yalnızlık kalmış ortada.
Her yön değiştirdiğimde,
Uğramak zorunda kaldığım.
Çıkmaz bir sokak,
Söylenmesi gereken söz,
Patlaması gereken bomba gibi,
Her patlayışında yalnızca
Yüreğimi parçalayan bir bomba
Geceler boyu seni düşünerek bile
Mutlu olabilen beni
Sen neden mutlu edemiyorsun
Dokunduğunu mutlu eden sihirli değnek
Sen neden mutsuzsun?
Yoksa insanlarla
hakkım olan bir şeyi mi paylaşıyorum
Kendime dokunamayacak mıyım?
Mutlu olmak benim de değil midir?
Hakkım!
Allah'ım duy sesimi
Bir yol göster
Kes artık yalnızlığımın sesini...
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Ulugöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/12/serencam-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!