hüznümün rengi sarı
bir bahar sabahı kıpırtısındadır
telaşlı ayakkabı boyacısı çocuğun, parlayan
ayakkabısından duyduğu gururun inceliği ile
sararır her bahar sabahı
hüznümün rengi sarı
sevdiğim o mahsun yüzlü çocuğun
saçlarıyla oynaşır rüzgarda,
ılık keyfiyle kaldırımlarda oynaşan
rüzgar sinsiliğindedir.
hey
güne merdiven güneş.
uçsuz bucaksız okyanus
yer, gök, dağ, taş
hey deli dolu kanım, hüsranım
gözyaşım, sevinçlerim
hüznümün adı sarı
hazan burukluğunda, dolunay derinliğinde
hüzün avuçlarında teri soğumamış serseri gönlümün.
devleşen tutkularıyla.
devleşen aşklarıyla.
ipini koparmış tay hırçınlığıyla her an
bir uçurum kenarına gel-gitlerinde
her bahar sabahı sararan hüznüm
gel ruhumun öbür yüzü
dansa dur benimle
sarsılsın gökyüzü
çekilip gitsin ayaklarımızın altında toprak
devlerin buluşması olsun gözlerimiz
gün ışısın avcuçlarında Serenay
bahara sığmazsın biliyorum
dizginsiz yüreğinin hesabını
sonbahar kış aylarında vermişsindir zaten
yüzyılların günahından arındırıp bedenini
Meryem Ana gibi teslim edip olacağa.
o vakit
yeşerecekse masum bir bebek adı İsa değil
isyan olacak Serenay!
hüznümün adı sarı,
hüznümün rengi sarı,
bir bahar sabahı yakalar beni mechul bir sevda,
güne başlamadan az öne,
uzat ellerini bana Serenay! Koklayıp öpeceğim
savunmasız bir bebek gibi saklayacağım kokunu bağrımda
yokluğunun rengi sarı
yokluğunu da saklayacağım bağrımda
her bahar, yokluğunu,
her şafak sararmış hüznümü getirir bana
gel dansa dur benimle
çatırdasın yerkabuğu
çekilp gitsin ayaklarımızın altında toprak
bu sonum ise
buna da razıyım Serenay!
Kayıt Tarihi : 6.3.2005 19:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
garlarda değerinden eksiğine bozuluyoruz oysa
güzel...bir şair şöyle dememiş mi:
'yalnız hüznü vardır kalbi olanın'
hüznün bestesini her gün yeniden kurarız;
amma betimlemeden... tekrara düşmeden şiirde.
duygularını şiirin içinde açıklamasan daha iyi olur.
şiirindeki alegorik tarzı seviyorum. bu yetmiyor.
şiirin ipini yer yer elinden kaçırıyorsun. ritm ve ahenk
anlama kurban gitmemeli. her biri tek başına yetmiyor.
eskilerin deyimiyle: safiyeyi kafiyeye feda etmek... ya da
tersi.. can içre sevgiler...
çünkü dostlar bağlardan gül devşirirler.
m. karakaya
güne merdiven güneş.
hey
uçsuz bucaksız okyanus
yer, gök, dağ, taş
hey deli dolu kanım, hüsranım
gözyaşım, sevinçlerim
hüznümün adı sarı
hüzün gizemli bir söz ve gizler seranadı adeta. doğayla bütünleştirilmeye çalışılan ruh hali doğru adreste. doğa vefakar ve de dosttur. şiirinizi tebrik etmek az kalır kanımca. hayırlı yolculuklar şiir yolunda. a. adıyan
TÜM YORUMLAR (11)