Serenat Şiiri - Erdinç Beyaz

Düşlerin gerçeği olmuyor
Sevginin de sonu gelmiyor
Güneş hep aynı yerden mi doğuyor
rüzgar hep aynı yağmuru mu öpüyor
peki bulutun hiç mi duygusu yok
kaybedilen her damlada ağlamıyor mu
keman sesi gibiydin ey sevgili
duyuyordum seni ama tutamıyordum

yazılan her şiir sana benziyordu
peki şairler nereden tanıyordu seni
nasıl anlatabilirlerdi seni
ben neresindeyim o şiirlerin
yoksa ben miyim o şiirlerin şairi
o kadar iyi anlatabilir miyim her satırda seni
pekii şiirlerin duygusu var mıydı
en güçlü duygu hangisiydi o satırlarda
aşk mıydı benimki yoksa nefret mi
nefret aşka dönüşürmüş
kim demişse halt etmiş sevgili
ben aşkı nefrete çevirenlerden oldum
bulutla yağmuru ayıran rüzgar oldum
ve aşka düşman oldum…