Serenat Şiiri - Önder Karaçay

Aşklar sesli başlar,
Sessizce biter.

Kaç yürek ötemdesin,
Hiç bu kadar uzağımda olmadın.

Yüreğim durak,
Bu duraktan hiç geçmedin

Yalnızlık çok meşakkatli,
Kendinle konuşmak zorunda kalmak,
O kadar insan içinde sadece sende kaybolmak.

Verdiğin melal cam kırıklarından daha keskin,
Her üzerinden geçtikçe doğruyor.

Zor iş benim ki;
Sadece kendi duygu ve acılarıma tercüman dilim.

Dışı paslı kapılara el süremiyorum,
Terk edilmiş sokakların kenti gibiyim,
Nereye gitsem yanımdaydın.

Bütün gece bekledim,
Sana yüreğimle seslendim,
Yine sabah oldu gelmedin!
Bu son eylemim.

Geç yağan yağmur,
Hayat veremez kurumuş çiçeklere,
Kapında soldum bilmedin

Önder Karaçay