Serenad Şiiri - Mehmet Cemal Saydam

- Vadideki o güzel kente...

SERENAD

Katre-katre dalgalandı gönlümde,
Tozlu yollarınla, karlı kışların.
Güzelliğin, duman-duman önümde,
Karlı mı, buzlu mu, yüce dağların?

Kıvrım-kıvrım iner yolun yokuştan,
Güzelim suların, sökülür taştan.
Kuşların çiçekten, çiçeğin kuştan,
Dut verir mi, reyhan kokan bağların?

Hasretin gönlümde, hep çiçeklenir,
Arı sesi, nal sesine eklenir.
Güzelliğin, Van Gölü’yle renklenir,
Kime konak oldu, şimdi hanların?

Elvan-elvan derdin, acıyla kaynar,
Ahlat’tan Mutki’ye, balalar ağlar.
Ve seni nağmeyle, güzel oyalar,
Büklüm-büklüm, bükülür mü yolların?

Sende olur, darb-ı mesel bolluğu,
Sevgi sıcak-sıcak, aşk buğu-buğu.
Gerçek yiğitlerin harman olduğu,
Altun Kalbur, eritti mi suların?