Seren Şiiri - Meçhul Serenat

sana yazdığım şiirleri yaktım senin adınla
ve son sözlerimi söyledim bu karanlık bulutlara
düşen her damlanın aşkı kalbime akan o anılara
anlatırdı seni rüyalarımdaki sıcaklığınla beraber
sükunetimdi artık sadece dokunabilen tenine
ihanetindi sevdiğine son hediyen acımadın
sancıların nihai terfisi artık acılara kavuşturur
zaman acılarımı alsa ne olur
sensizlik bakiyken
duyarım seni bir kere bile ismimi seslensen
yüreğimdeki delilik sonsuzluğa koşturur
elele kurduğumuz hayaller saplar hançerleri
nankörce bu kalbime yetinmez daha derinlere
o tarifsiz hislerin sardığı bedenler
çırılçıplak yangınlar içindeki aşkı yaşarken
gözbebeklerinden okunan o iki kelime...
yalan değildi hasretin her günüme meskenken
bir buse alsam isterdim hep seninleyken
eski günlerde,
çok uzak değil 1 adım uzağımdayken
öpücüklerinin yerini tutmak ister ismin
dudağımdan her çıkarken...sen...
Seren...