Şerefsizler Şiiri - Ramazan Kılıç

Bak taşlar döküyor bütün etekler
Havlamaya başlar kuduz köpekler
Zorbalık çalışır adalet tekler
Bir de medeniyim der şerefsizler.

Yıllardır sömürdün işin tıkır dı
Aç mı kaldın kafir bu ne lakırdı
Bizim altınımız sanki bakırdı
Bir de adaletten gem şerefsizler

İslam sancağına sarılan çoktur
Osmanlı Türkiye korkusu yoktur
Ne taraftan tutsan her ucu Hakk tır
Bir de barışçıyız der şerefsizler.

Münafık yandaşa güvenme sakın
Al tarih kitabı geriden takın
Vakitsiz ötersin ecelin yakın
Bir de akıllıyım der şerefsizler.

Tam yüz yıl olacak bozamadınız
İnsan haklarını yazamadınız
Kul gibi dünya da gezemediniz
Bir de inançlıyız der şerefsizler.

Ne insanı bilir ne de insanlık
İşi gücü aklı fikri küstahlık
Halklar ne kraldır ne de krallık
Vicdan merhameti yemiş şerefsiz.

Elinden geleni ardına koyma
Ne oynarsan oyna zil takıp oyna
Zannetme Türkiye Edirne Konya
Dünya ayaklanır bil şerefsizler.

Şerefsizsen eğer üstüne alın
Zehirliyor bizi kaymağın balın
Hakkın adaleti çetindir yalın
İnanmaz ki desen pir şerefsizler

DÜNYANIN HUZURU ADALET BARIŞ
İNSAN İSEN EĞER DOSTLUKLA YARIŞ
KULLARIN MEZARI VAR ÜÇ BEŞ KARIŞ
CENNET VAR CEHENNEM DER ŞEREFSİZLER.

Her kim şerefsiz ise lafım ona dır
Ne devlet ne millet ne han hana dır
Gönlüm huzur barış vicdan yanadır
Zulüm şiddet vahşet arar şerefsiz.

Ramazan kafir bu imana gelmez
Vicdanı sevabı günahı bilmez
Zanneder kendini imansız ölmez
Doğruyu yanlışı bilmez şerefsiz.

17 09 2020