Şerefsizle dost olunmaz !

“ Bilin istedim !”

Şerefsizle dost olunmaz
Bilirim ki özü bozuk !
Bir arada hiç durulmaz
Her bir lafı, sözü bozuk !

Kötülüğe meğdirir de
Zulme boyun eğdirir de
Nazarını değdirir de
Onun kalpte, gözü bozuk !

Çok kibirli gururunda
Kimse olmaz umurunda
Rabbim almış o nuru da
Sıfatında, yüzü bozuk !

Taş bağlamış sanki sola
Günahlara vermez mola
Çıkılmaz ki, onla yola
Onun asfalt, düzü bozuk !

Merhametle işi olmaz
Vefasızdır vurdum duymaz
Dert ve çile ona koymaz
İlk baharı, güzü bozuk !

Rezilliğe alışıktır
Şeytanlarla barışıktır
Gönlü çirkin kırışıktır
O vicdanı, kötü bozuk !

Asla onla yol izlenmez
Kötülüğü dizginlenmez
Ne yapsan da temizlenmez
Doğuştan o, sütü bozuk !