Şerefsiz namussuz Şiiri - Fatih Tutuk

BEN ŞEREFSİZ OLANA ŞEREFSİZ
BEN NAMUSSUZ OLANA NAMUSSUZ
BEN ALÇAK OLANA ALÇAK
BEN KALLEŞ OLANA KALLEŞ DERİM

Yüzüne tükürsen yağmur yağdı der
Ne utanır ne arlanır ŞEREFSİZ
Kalıbına bakan adam zanneder
Adamlık tan nasibi yok ŞEREFSİZ

Yolda görsen sanırsın can alacak
Höt desen ardına bakmaz kaçacak
Para versen her şeyini satacak
Deyyus desen çok kızıyor ŞEREFSİZ

Aynaya bakınca aslan oluyor
Kapıya çıkınca kedi oluyor
Merdiven de zorla nefes alıyor
Masumlara gücü yeter ŞEREFSİZ

Gölgesine bassa ödü kopuyor
Mal'a mülke Allah gibi tapıyor
Ateşi hep maşa ile tutuyor
Herkesi aptal görüyor ŞEREFSİZ

Alttakini ezmeye bayılıyor
Üsttekine kuyruğunu sallıyor
Yağlı bir kıç görse hemen yalıyor
Bir kemiğe tav oluyor ŞEREFSİZ

Sahibinin hatırı var susarım
Ne söylemiş ne yapmıştır duyarım
Bilmiyor ki tek Allah'tan korkarım
Meydanları boş sanıyor ŞEREFSİZ

Kurt yaralı çakal hala durmuyor
Bakıyor bakıyor yine görmüyor
Ölüm haktır gelecektir bilmiyor
Ölmeyecek gibi yaşar ŞEREFSİZ

Eşe dosta söylüyorum son olsun
Mesajım net anlamıyor ŞEREFSİZ
Ben diyorum herkes akıllı olsun
Nedense söz dinlemiyor ŞEREFSİZ

Fatih TUTUK