Şerefsiz namussuz, çıktı bir çoğu !

“ Bunlar, hayatıma birer imtâhan olarak girdi !”

Kime güveneyim , hepsi bak yalan
Ömrümü barkımı, yıktı bir çoğu !
Ne zaman sırtımı, döndüysem bir an
Hayırsız vefasız, çıktı bir çoğu !

Hayat çile dolu, mutlu anım yok
Elimden tutup da, kaldıranım yok
Derdimi dert edip, aldıranım yok
Kayıtsız kaygısız, çıktı bir çoğu !

Yürekten sevecek, yarim olmadı
Zavallı gönlümü, kimse bulmadı
Ellerim saçımı, az mı yolmadı
İlgisiz sorumsuz, çıktı bir çoğu !

Şimdi çok yalnızım, sessiz sedasız
Huzurdan eser yok, gönlüm edasız
Kayboldu tüm neşem, gitti vedasız
Taş kalpli duygusuz, çıktı bir çoğu !

İyi günün dostu, şimdi el gibi
Esti geçti hepsi, sanki yel gibi
Gözümden boşalır, yaşlar sel gibi
Şerefsiz namussuz, çıktı bir çoğu !
Hep çakal, hep domuz, çıktı bir çoğu !