Şerefli Askerin Destanı Şiiri - Zeki Günay

Ben dadaş oğluyum ana Avşar eliyim,
Çanakkale’nin Sakarya’nın yiğidiyim.
Dumlupınar bizden akan kan ile durdu,
Kim bizi yıkacakmış söyleyin bileyim.

Yüreğimizde iman, Allah dedik ana,
Şahadet şerbetini içtik kana kana.
Ey Çanakkale düşmana geçiş yok anla,
Kıydılar anacım binlerce yiğit cana.

Mehmet’imin kanı oluk gibi akıyor,
Bak anacım şu düşman uzaktan bakıyor.
Bu Türk’ler acep gücü nereden buluyor,
Ensemizde düşmanın nefesi soluyor.

Her taraf barut, ceset, kan kokusu sardı,
Ana Ahmet’in göğsünü şarampol yardı.
Başlar gövdeler kopmuş her taraf inilti,
Kahpe düşman gemileri, vatanı sardı.

Çanakkale sallanma dik dur düşme sakın,
Karşımızdan geliyor bak binlerce akın.
Tam sırası, haydi şimdi ayağa kalkın,
Allah’ın izniyle zafer bizlere yakın.

Anneciğim duy Seyid onbaşı ne yaptı,
Koca dev mermiyi sırtına nasıl attı.
Düşmanın o koca gemisi birden battı,
Rabbimiz vatanı işte böyle kurtardı.

Yer her taraf çamur, kan toprağı sulamış,
On beş yaşında çocuk toprağa bulanmış.
Hey on beşli on beşli türküsü dolaşmış,
O türkü anaların yüreğini dağlamış.

Bunlar büyük düşman Yecüc Mücüc gibiler,
Dize kadar kan var deniz kızıl gibiydi.
Dağlardan her taraftan düşman saldırıyor,
Ey gövdeler kopuk omuzlar başta idi.

Ana hava çok soğuk dev dalgalar hırçın,
Deniz adeta tüm dünyaya köpürüyor.
Erzak yok yollar tuzak açlıktan ölenler var,
Çanakkale Sakarya büyük tarih yazıyor.

Ana vatan sağ olsun artık bu son sözüm,
Düşmanlar hududu aştı bize geliyor.
Mermi yok takın süngüyü Allah’u Ekber,
Tüm İslam dünyası böyle zafer yazıyor.

OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
17.01.2019