Şerefinize Şiiri - Mücahit Gülbaş

Ahh,uzak şehirlerin özlemi,
ahh sönmüş şehirlerin parlak yıldızı
hayır,hayır
Kitapsızıı..

oysa içimdeki sızı
bin yıllık bir yoldan gelip
bin yıl sonrasına fırlatıyor en cellat bakışlarını.
İki buyuk çingene gözü
balyoz gibi iniyor en suçlu hikayelerime,
son sözü kimin söylediğini
en iyisi sen bana söyleme
ne önemi varki.......
söylenmiş yada söylenmemiş
hepsinin canı cehenneme..

Şimdi sıra bende
en son tiradı ben söyleyeceğim bu tragedya'da
yine ben yer gösterecegim
çıplak ayaklı tüm çocuklara.
Sözlerimin en tanrısalıyla
iki damla da gözyaşı katıp
çıkarıverip öyküden o kızı,
yine ben fırlatacagım en eski hikayelere
O EN PARLAK YILDIZI

Ey ayışığı,kutup yıldızı..
Ey günü 36 saat yaşayabilen
kitapsızların en hırsızı
Birlikte keşfettiğimiz oyunun
son sahnesi bitmeden hiç biryere gitmee.
yine eskisi gibi okşa çocuklarımızı.
İşte final bu,son sahne
iyice bak..
son birkere daha bak.
Ben de bakıyorum
elimde iki kadeh birden.

Sizz hanımefendi sizzz...
şimdi Sizsiz ölülerimize kaldırıyorum kadehlerii
'PERDEEE'

İZMİR/1994