Doldurup kadehlere yalnızlığı!
Yudumladım; Yavaş yavaş!
Kırık ayaklı bir masada.
Mezem Sessizlik!
Aylardır; Bunu!
Yaparım ben!
Ne son ne de ilk.
Uzaklarda martılar!
Dalıp çıkıyorlar dalgalara.
Tek değiller her biri çift çift!
Vay benim bahtıma diye düşündüm.
Olamadık onlar kadar biz neden ayrıldık?
Bir türlü soramadım; Kendime bir başıma oturup.
Çekip gittiğin o günden beri; Sanma hep aklıma geldi.
Ayılamadım ki bir kere dertli başımla; Durmadık dik.
Sen ayık kal dedim ey gönlüm bir zaman sevdik!
Şimdi nerede diye sormaz yüreğim yoruldu hep.
O hala tutmuş O yerini içinde; Bırakmıyor aşkı.
Sevdayı teselli etmiş kendine; o bir Şımarık
Dilim susmaz dolanıp durur o sevdiğin şarkı.
Tenim hala saklar sıcaklığını bırakmaz!
Boynumu sorsan hep bükülü durmuş!
Secde eder gibi sanki de kılar namaz.
Bitmiyor ki kadehlerde dolar durur!
Tükenmedi ki sensizlik.
Kıyametler kopsa da!
Duymam duyamam!
Sarmış gene sessizlik.
Kayıt Tarihi : 22.1.2017 01:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerim , saygılarımla.
Kaleminize sağlık sayın Tahsin Emek...
Yudumladım yavaş yavaş!
Kırık ayaklı bir masada.
Mezem Sessizlik.
Aylardır bunu!
Yaparım ben!
Ne son ne de ilk. --Tahsin hocam çok güzel bir şiir okudum kutluyorum saygılar.
TÜM YORUMLAR (4)