31 Mart 2014, 09:28
gece soguk gece yagmurla dansta
karanlık sokakta bir kadın evinin kapısında
ıslanmış üşümüş onuru yaralanmış
üzerine inen damlalara inat sesizce
sarıldı bebegine
aldatılmış incinmiş susumuştu
yoktu gidecek yeri sıgınacak ocagı
birde bebegi var nereye sıgardı
yaralı kumru misali etrafına baktı
görmesin onu kimse diye
sokuldu umutsuzca bebegine
daha dün gece yatagında uyurken
sarhoş kadehlerin şerefe sesleriyle
sıgındı korkuyla yarım uykusuna
az sonra olacakların zaferiydi kutlanan
bebeginin ellerine sarıldı korkusunu atmak için
çocuktu daha ilk acıyı tattıgında
horlanıp saçlarından asıldıgında
gitmek istemedi korkusu meze olmaktı
başka masalara
sabah aydınlıgını yayacak az sonra
ıslanmış üşümüş suskun
evine
evim dedigi yere girecek
yarın yine yaşanacakların
şerefine kadeh kalkacaktı
evet şerefine hayat
Aysel BektaşKayıt Tarihi : 4.4.2014 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayatta insanın yaşamak istemedigi bir yaşamdı sadece elindeki bebegine sarılarak hayatta kalan bir kadın ve verdigi onurlu mücadele
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!