Şerefine Güzel İnsan... Şiiri - Ebru Yılmaz

geceyi de içiyorsun biliyorum
biliyorum yüreğinde fırtınalar
yudumluyorsun rakını agzında gecmişten kalma öglesine eski bir türkü
gözlerinle değil yüreğinle ağlıyorsun
bu gece sen babana ağlıyorsun
kızmıyorsun yaptığı hatalara artık
affetmiş yüreğin gülümsüyorsun
biliyorsun her ölüm bir dogus ama ikna olmuyorsun
yeni kaybetmişsin bir delikanlıyı
canından can kopmus ama sen yinede umutlusun biliyorum
biliyorum topragın altına koydugun ellerinle üstünü örtügün ilk sevdiğin değil
ama sen ne kadar isyan etsende
bir umutla yaşıyorsun kızının gülen gözleri için
artık bir tek onun için söylüyorsun içini gülümseten türküleri
cünkü sen bir babasın
babaların en tatlısı
en samimisi
en güçlüsüsün
kızınla baslıyorsun her güne öglesine gülüyor ki gözlerin
adıyla baslıyor her gece
biliyorum sen annene aglıyorsun bu gece
bir kadehte onun için içiyorsun
derin bir nefes alıyorsun
oh diyorsun cok şükür
bir kahkası ömre bedel annen
ama sen biliyorsun ne acılar var bir kahkasında
yinede dik senin basın hep yanındaydın cünkü
için sızlıyor anımsadıkca yasadıklarını
ama diyorsun ki içinden bu da gecti anneciğim
işte yanındayım....
gece ilerliyor...soguk teninde ama sen hissetmiyorsun
öğlesine sıcak ki için
hadi diyorsun bir kadeh daha
dolduruyorsun son kadehini
hayata inat içiyorsun
yasanmamıs asklarına
ah diyorsun keske
ama biliyorsun ki yüreğin soluksuz yasamak istiyor yarım kalan herseyi
her seye her keze her kötülüğe inat içiyorsun
biliyor musun içtikce güzelleşenlerdensin sen
seni anlatmak bana düşmezdi ama
anlattım işte affola
daha ne cok sey varken anlatılacak senin adına
ben susuyorum artık...
ve bir kadehte ben dolduruyorum
serefine güzel insan serefine....

şimdi senden tek bir sey istiyorum
gülümse bizim için tüm benliğinle.....
HOSCAKAL.....