Şerefine Baba Şiiri - Müjgan Kızıleniş

hiç sormadım ki sana neden içerdin.
arada bir dertlenirdin,bilirdim.
ben içmeyeyim de kim içsin derdin.
anlam veremezdim,
belki haklıdır,
vardır bir yürek acısı derdim.
acaba bizmiydik sorun diye de kaygılanırdım ara ara,
yoo..
bizi de çok severdin bilirdim.
yavrularım benim der,
başka birşey demezdin.
ve birgün
en sevdiğini sandığımla beraberken çektin gittin.
hiç inanamadım biliyor musun?
bizi bırakamaz vazgeçemez dedim.
ama öyle değildi,
öyle demedi doktorlar
çoktan gitmişsin..
....................
şimdiii
sakın yanlış anlama.
kızgın değilim sana.
kırgın da değilim.
asla.
hatta bir galon şarap
ya da bir yetmişlik gömmek isterdim
bunu anlaman için mezarına.
ama izin vermediler.
olmaz günahtır dediler.
hani bilirsin
şu bilir kişiler.
şimdi artık daha iyi anlıyorum seni
ve neden onca içtiğini,
....
bak kaldırıyorum kadehimi
gör beni;
kırgın değilim sana.
kızgın da değilim asla.
şerefe
şerefine baba!