Şerefe Sevgilim. Şiiri - Zekeriya Duman

Güneş denize batıp
Mavi laciverde dönüşürken
dilimdeki şarkı değişiverir.
Gözlerimin önünde
alabildiğine uzanan
denizde bir yelkenli
Rüzgara kaptırmış kendini,
Durağım Haydarpaşa
Mekanım bir balık lokantası
ıssız bir köşede
loş ışık altında
Donuk renkli iki çift göz.
Üstünde maydanoz kırıntıları,
Teslim olmuş hali ile
yüreğine saplanacak çatalı
bekleyen bir lüfer.
Ve diğeri ben…
Ağzıma götürürken kadehi
Alev gözlerin eritiyor
buz gibi rakıda ruhumu.
Buz olup kesiliyorum içim yanarken.
Uçurum sesin çağırıyor beni.
Kuş olur uçarım yanarken içim.
Gönlüm bir deli çoşku
Sana gelirken,
Beynimde tek tük yıldızlar
Laciverde dalarken
İçtiğim tuzlu su.
Şerefe sevgilim.
Sana geliyorum…