...
Tenine değip geçen
rüzgâra
El sallamakla
yetiniyor,
Mateme bıraktığı,
Usulsuz
kalbi.
Lûgat
yanlışları yapan
Şâirin,
ozanlığına dem vuruyor
Kaldırıyor
kadehi.
Şerefe!
Hurafe
İnançlarına bakıp,
Buluyor medeni hali.
Kanunu
Yok sayıyor,
Saymasını dahi bilemeyen
Ruh eşi.
Dişi,
Kadınsı
Ve çocukcu duruyor.
Ağrımaya başlayınca azı dişi,
Ar damarı çatlıyor.
Sanki,
Fahişe!
Cebren
Ve hatta hile ile,
Zaptediyor erkeği.
Sonrasında
Bir dilim kek ısmarlıyor,
Er diye saydığı kişiye.
Şaklaban!
...
Şarap
Bir elde,
Harap
Zaten diğer else.
Fısıldıyor Tanrı'lar;
Şerefe Fahişe!
11on9 | 19:19
Mercey.
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!