Ayağımız ıslak kumlarda, tahta bir masada, sahilde geceye kaldırıyoruz kadehlerimizi.
Çapkınca bakan ayın , denize vuran baygın ışığında; aşka, sağlığa, dostluğa kalkıyor kadehler.
Tokuşan bardaklardan kahkahalara karışan anason kokusu, içmeden sarhoş ediyor.
Dillere gelen nağmeler , akla düşen anılar, an da kalan sevdalar...
Bu geceye sığdılar.
Denizin kokusuna, dostların kahkahasına ...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta