Şerefe! Şiiri - Attila Edri

şerefe dostlar!
kadehimi, güz dökümüyle savrulan ölü yapraklar için kaldırıyorum!
sarıya çalan tenlerindeki teslimiyetçi bakışları arasında
toprak ananın kucağına süzülen ölü yapraklar için!
şerefe!

şerefe dostlarım!
bugün, ayrılıkların hüznünü,
metanet rüzgarlarının değdiği göğüs kafesimize hapsettiğimiz gündür!
kutlarım!

bugün,
can çekişen bir gecenin sabahında
çıplaklığımızı örten bir kadınla uyanmadığımız
ilk gündür!
yastığımızın soğuk yanıyla tanıştığımız
ve soğuk duvarlardan dinlediğimiz absürt peri masallarına
zoraki dinleyici olduğumuz gündür!

şerefe dostlarım!
tüm gidenlere
ve şerefe!
eşlik edenlere…