Şerefe Şiiri - Pınar Kılıçer

Bir klasik caliyor
Aklima dusuyorsun
ve illaha ki icimi sizlatiyorsun...

Korebe oynayalim seninle
Kapat gozlerini oyle ac kapini
Bir tanidikla yabanci arasinda kal istiyorum

Uzak dur diyorum kendime
Yine bir yangin diyorum
Ama yapamiyorum

Kendini anlatmiyorsun ya,
Sen oyle zannet...
Ya da benim marifetimdir,
Ben herseyi biliyorum...
Kimse anlatmiyor, ellerin, gozlerin
Satirlarin anlatiyor...

Yuzunu unutuyorum....
Asinaligim sadece sesine...
Caglayan gibi...
Her duydugumda icimi urperten
Yasadigimi hatirlatan sesine...

Kumsaldayim
Kum taneleri batiyor ayagima
yasadigimi hatirliyorum
Basimi kaldiriyorum
Ay vurmus denize
Bir kere daha yasiyorum
Hem de yuzlerce yil daha
Sonra diyorum ki kendime
Serefe...